Najudaljenija zvijezda – ili možda par zvijezda – koju su astronomi ikada vidjeli upravo je otkrivena zahvaljujući teleskopu Habl i masivnom jatu galaksija.
Daleko od Zemlje, univerzum se savija oko ogromne mase galaktičkog jata, stvarajući gravitaciono sočivo u prostor-vremenu, slično zakrivljenom sočivu u lupi.
Tako je Habl otkrio nešto malo i skriveno: zvjezdani sistem iz ranog univerzuma.
Daleki zvjezdani sistem nosi zvanično ime WHL0137-LS, ali su ga astronomi koji su ga pronašli nazvali “Earendel” od staroengleske riječi koja znači “jutarnja zvijezda” ili “svjetlost koja se diže”.
Earendel sistem kakav danas vidimo sijao je u periodu samo 900 miliona godina od Velikog praska, prema autorima novog rada u časopisu Nature koji opisuje otkriće.
Čak i po standardima drevnih zvijezda, Earendel se izdvaja: astronomi su posmatrali prethodnog rekordera, po nadimku Ikar, starog 9,4 milijarde godina – 3,4 milijarde godina mlađeg od ovog novog rekordera.
Čak i najstarije poznate supernove, obično najsjajniji i najlakše uočljivi pojedinačni objekti u ogromnom prostoru vremena, mlađe su od Earendela.
Svjetlost ove zvijezde putovala je 12,9 milijardi godina do Zemlje.
