Kineska tehnološka kompanija Deep Seek, koja je tek nedavno osnovana uspjela je ostvariti nešto što niko u tehnološkoj industriji nije vjerovao da je moguće – razviti novu dinamičnu metodu razvoja sistema vještačke inteligencije.
Najvažniji korak u izgradnji bilo kojeg sistema vještačke inteligencije je prikupljanje velikih baza podataka iz različitih oblasti ljudskog znanja, a onda povezivanje tih baza s sistemima vještačke inteligencije koju “uče” analizirajući te podatke. Pojednostavljeno rečeno, ono što su kineski inžinjeri uradili je pomaganje sistemima vještačke inteligencije kako da selektuju i razvrstaju dijelove bazi podataka, i daju prioritet onima koji imaju najviše korisnih informacija iz kojih se najviše može naučiti. Dosadašnji model, koji su favorizovale američke tehnološke kompanije, podrazumijevao je pasivnije apsorbovanje velikih baza podataka od strane sistema vještačke inteligencije bez posebne selekcije i izdvajanja dijelova iz tih baza podataka.
Novi revolucionarni kineski sistem uveo je sofisticirani algoritam između baza podataka i sistema vještačke inteligencije koji je probrao informacije iz kojih se može najviše naučiti. Na taj način su korištenjem manje resursa i za kraće vrijeme uspjeli “naučiti” njihove sisteme kako da upravljaju ljudskim znanjima iz svih oblasti koje se nalaze u bazama podataka iz kojih su učili. Američki model, obzirom da podrazumijeva da sistem mora da nauči sve ono što se nalazi u bazama, zahtijeva ogromnu količinu hardvera, poput najskupljih i najbržih čipova. Kineski model može isti rezultat postići s korištenjem mnogo manje resursa, jer njihov sistem, zahvaljujući algoritmu, zna kako da “probere” korisne informacije i onda se fokusira na njih.
Obzirom da američki sistem zahtijeva mnogo čipova, američke tehnološke kompanije dobile su veliku količinu novca od strane investitora jer se očekivalo da će biti potreban veliki novac da se razviju napredni sistemi. Sada se čini da ti čipovi nisu potrebni u onoj mjeri u kojoj se vjerovalo ranije, pa su vrijednosti tehnoloških kompanija u Americi počele naglo da padaju. Analitičari ističu da su kineski inženjeri razvili novi model iz nužnosti. Naime, administracija Džoa Bajdena, bivšeg američkog predsjednika, zabranila je izvoz najsofisticiranijih čipova u Kinu, kako bi pokušali usporiti razvoj kineskih modela vještačke inteligencije. Obzirom da nisu imali najnovije Nvidia čipove A100 i H100, koje koriste američke kompanije, kineski inžinjeri su iskoristili stare Nvidiine čipove H800, one za koje nije važila zabrana.
Američki mediji ovaj kineski uspjeh već nazivaju “Sputnjik”, referirajući se na uspjeh SSSR-a da pošalje prvi vještački satelit u svemir, što je podstaklo Ameriku da uloži ogromne resurse u svoj svemirski program i slijetanja na Mjesec, čime je Amerika na kraju uspjela da pobijedi svog glavnog istočnog rivala. Sada se američki mediji pitaju da li američki tehnološki sektor može da ponovi taj uspjeh – iako su Kinezi prvi uspjeli da revolucioniraju sisteme vještačke inteligencije, može li Amerika imati zadnju riječ i u konačnici odnijeti pobjedu. Treba takođe reći da su Kinezi uspjeh uspjeli ostvariti zahvaljujući korištenju ne samo zapadnih čipova, već i zapadnih arhitektura vještačke inteligencije, koje su modifikovali i na kraju razvili svoje sisteme. Sljedeće važno pitanje je da li najnapredniji čipovi koje koriste američke kompanije mogu na bolji način da se prilagode kineskim dosignućima i na kraju ipak odnesu prevagu.
